تخلیه سرقفلی به جهت نیاز شخصی | تخلیه به جهت نیاز شخصی

تخلیه سرقفلی به جهت نیاز شخصی

مقاله حاضر به بررسی مسئله تخلیه سرقفلی به جهت نیاز شخصی و شرایط لازم برای طرح دعوی تخلیه سرقفلی به جهت نیاز شخصی را برای شما عزیزان بیان می دارد. تخلیه سرقفلی به جهت نیاز شخصی از جمله مواردی است که در قانون روابط موجر و مستاجر سال 1356 پیش بینی شده و موجر مجاز شده است با پرداخت کل حق کسب یا پیشیه یا تجارت مورد اجاره را تخلیه کند و دادگاه در این موارد تکلیف دارد ضمن صدور حکم به تخلیه و حتی بدون درخواست و یا دادخواست مستاجر به پرداخت حق کسب و پیشه و تجارت نیز حکم صادر نماید. برابر بند 2 ماده ۱۵ قانون روابط موجر و مستأجر سال ۱۳۵۶ که مجوز و مستند دعوی تخلیه به این منظور می‌باشد تصریح گردیده «تخلیه به منظور احتیاج شخصی موجر برای کسب یا پیشه یا تجارت» اگرچه ظاهر این بند صریح و روشن است‌، ‌اما در عمل و در مرحله اجرایی و همچنین مستنبط از ظاهر این بند موجر می تواند با حصول شرایط لازم تخلیه ملک را بخواهد که شرح ذیل است  :

  نیاز شخص موجر به کسب و کار

به گفته وکیل ملکی آنچه از ظاهر بند 2 ماده ۱۵ قانون روابط موجر و مستأجر سال ۱۳۵۶ بر می‌آید این است که برای تخلیه سرقفلی به جهت نیاز شخصی، باید شخص مالک‌ نیازمند کسب و کار در محل باشد. در واقع اساس طرح این دعوی ان است که موجر باید بر مورد اجاره احتیاج شخصی داشته باشد. بنابراین علی القاعده اگر موجر دارای حرفه و شغل معین و مستمر باشد صرفنظر از میزان درامد نمی تواند تخلیه را تقاضا نماید زیرا در تحقیقات از مطلعین قضیه در اجرای قرار معاینه و تحقیق محلی چنانچه معلوم شود که موجر دارای حرفه و شغل معینی است و به ان اشتغال دارد بلا تردید دعوی او راجع به تخلیه رد خواهد شد. جهت اطلاعات بیشتر بر روی تخلیه سر قفلی به جهت نیاز شخصی کلیک نمایید.